Από την εισαγωγή II / Aus der Einführung II

"Η ταύτιση και η ενσυναίσθηση δεν μπορούν να αποτελούν επιχειρήματα σχετικά με την πρόσληψη της αυτοβιογραφίας ή της μυθοπλασίας. Εξάλλου, αντίθετα με την αβασάνιστη θεώρηση ότι το αληθινό και όχι το επινοημένο προκαλεί τη συμμετοχή του αναγνώστη, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ως προς αυτό η μυθοπλασία δημιουργεί ευνοϊκότερες προϋποθέσεις: ο αναγνώστης, γνωρίζοντας ότι κάτι δεν έχει συμβεί πραγματικά, είναι ελεύθερος από τον σκεπτικισμό και την υποψία που επιστρατεύει απέναντι στην αφήγηση των αληθινών συμβάντων".

"Identifizierung und Empathie können nicht als Argumente in der Diskussion über die Rezeption von Autobiographie oder von Fiktion benutzt werden. Außerdem, der leichtherzigen Behauptung, daß Wahres die Teilnahme des Lesers sichert, Erfundenes aber nicht, setzte man entgegen, daß Fiktion günstigere Voraussetzungen dafür schafft: im Wissen, daß etwas nicht wirklich stattgefunden hat, ist der Leser frei sowohl von jeglichem Skeptizismus als auch vom Argwohn, mit denen er normalerweise Erzählungen von wahren Begebenheiten gegenüber steht".

Από την εισαγωγή / Aus der Einführung

"Είναι η αυτοβιογραφία λογοτεχνία ή ανήκει στο μεγάλο σώμα των μη μυθοπλαστικών (non-fiction) πεζών έργων; Το ερώτημα αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον ορισμό της αυτοβιογραφίας ή σχετίζεται μόνο με την πρόσληψη και τον εκάστοτε ορίζοντα προσδοκιών; Ο ορισμός της αυτοβιογραφίας προσφέρει και τα αξιολογικά κριτήρια, σύμφωνα με τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν ποιοτικές διακρίσεις ανάμεσα στα έργα αν υποθέσουμε ότι η αυτοβιογραφία είναι οριακό είδος, επάνω στην αιχμή μεταξύ τέχνης (Kunstprosa) και μη τέχνης; Τα παραπάνω ερωτήματα ίσως φαίνονται απλά να απαντηθούν ή από άλλη οπτική φαντάζουν άτοπα, «δυτικοκεντρικά» σε μιαν εποχή μετατοπίσεων προς παγκοσμιοποιημένες θεωρήσεις της γραμματείας. Στην παρούσα έρευνα είναι ζωτικής σημασίας αφού είναι συναφή με το θεωρητικό και μεθοδολογικό στίγμα της πρώτης στην ελληνική γραμματολογία παρουσίασης της ελληνικής αυτοβιογραφίας. Είναι τα ερωτήματα του αναγνώστη, του ακροατή και συνομιλητή στο πανεπιστημιακό σεμινάριο, στο επιστημονικό συνέδριο, στο σεμινάριο δημιουργικής γραφής· τα ερωτήματα, τα οποία υποφώσκουν πίσω από κάθε βιβλιογραφική ανάγνωση, αυτά που υποβάλλουν οι ίδιες οι πηγές και που απέναντί τους οφείλεις να έχεις λάβει θέση αναγνωρίζοντας την ιστορικότητά τους, τη δική τους και τη δική σου".

"Ist die Autobiographie Literatur oder gehört sie dem großen Corpus der non-fiction Prosa an?  Diese Frage ist direkt verknüpft mit der Definition der Autobiographie oder mit deren Rezeption und dem jeweiligen Erwartungshorizont? Bietet die Definition des Begriffes "Autobiographie" auch die Wertkomponenten an, an die man sich orientieren könnte, angenommen daß die Autobiographie ein Grenzgenre zwischen Kunst- und Gebrauchsprosa ist? Die oben genannten Fragen scheinen vielleicht einfach zu beantworten oder aus einer anderen Perspektive sogar unangemessen, "westzentriert" in einer Zeit der Verschiebungen zugunsten einer globalisierten oder einer transnationalen Literaturwissenschaft. Beim vorliegenden Projekt zu einer erstmaligen Darstellung der griechischen Autobiographie sind diese Fragen äußerst vorsichtig zu behandeln. Das sind Fragen des Lesers, des Zuhörers und Gesprächspartners im Studienseminar, auf dem wissenschaftlichen Kongreß, im Kreativ-Schreiben-Kurs; latent vorhandene Fragen beim kritischen Lesen der Sekundärliteratur, von den Quellen selbst aufgeworfene Fragen, zu denen du dich positioniert haben mußt. Sowohl deren als auch deiner eigenen Historizität bewußt".